Sevgili Dostlarım bu blog yazımın yalnızlık üzerine olsun istedim çünkü herkesin yakındığı bu yalnızlığın ne kadar kötü olduğunu yalnız olan ve yalnız olmayanında bilmesini istedim.Yalnızlık; herkes sevgilisi ile el ele dolaşırken senin onlara imrenerek bakmandır, onlara karşı kıskançlık duygularının vermiş olduğu sözleri sarfetmekdir. Yalnızlık; cep telefonunun mesaj melodisinin sadece gsm operatörlerinden ve bankalarından gelen mesajlar dahilinde ötmesidir. Yalnızlık; normalde iki gün de giden telefon şarjının artık beş gün gitmesidir. Yalnızlık bazen o kadar çekilmez hal alabiliyor ki isyan edesin bile geliyor ama yalnızlık bazen yalnız kalmana sebep olan kişinin kıymetini anlamanıda sağlayabiliyor. Bahsettiğim yalnızlık hayatta kimsesi olmayan ne anası ne babası nede arkadaşı olmayan kişinin yalnızlığı değildir benim bahsettiğim yalnızlık; herkes sevgilisi ile el ele gezerken senin onlara bakıp iç geçirmen onları kıskanmandır. Bazen yalnızlıkdan sıkılıp bir yerlerde yalnızlığımızı bitirecek kişiyi ararız ama o kişiyi bulduğumuzda da onun değerini bilmeyip kıymetini anlamayıp yine yalnızlığımız ile baş başa kalırız. Yalnızlık birazda kendi elimizdedir çünkü yalnız kalmamıza sebep olan kişinin kıymetini anlamaz değerini bilmez isen yalnız kalırsın. Yalnızlık o kadar kötüdür ki arkadaşın sevgilisiyle yaşadığı mutluluğu anlatırken senin içinden " ulan ben neden yalnızım neden ben böyle mutlu değilim" diyesin gelir. Bazı insanlar ben yalnız kalmayı çok seviyorum desede yalnızlığını sona erdiren kişiyi bulduğu an yalnızlığın ne kadar kötü olduğunu anlar. Yalnızlığın kötü yönlerini kendimce anlattığımı düşünüyorum..Yalnızlığı ne kadar anlatırsan anlat ne kadar dillendirirsen dillendir o doğru kişiyi bulmadıkça yalnız kal. Yanlış bir insan ile aşk yaşayacağına doğru bir yalnızlığı her zaman tercih et.bu yazım tamamen dünyevi yalnızlık gelecek yazım manevi yalnızlık .Arif YILMAZ ŞUBAT 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder